Katastrof sonrası 100 iso

8 Ocak 2011 Cumartesi

011 / Los Amantes Del Circulo Polar / Kutup Çizgisi Aşıkları

* Otto: Hayatın farklı dairelerde geçmesi güzel. Benim hayatımdaysa karşıma bir kez fırsat çıktı. O da tam değildi. En önemli parçası eksikti. Adını zihnime defalarca yazdım. İşte şu an bile hiçbir şey yapamıyorum. Tek başımayım...






* Ana: Kutup dairesindeki ilk anımı hatırlıyorum. Aşık olmak kolay değildir. Arzulamak yeterli gelmez, işitmeliyiz de.Otto'nunki gibi bir kalbe sahip olan kimse yok. Ben de dahil...








Kadın; "Hayatımın en büyük tesadüfünü bekliyorum" derken ne kadar da emindi o tesadüfü birebir yaşadığına. Oysa bir kadın dilinde emin olmak demek sürekli ve küçük sorgulamalarla kalp kapakçıklarını uykusuz bırakmaya benziyordu ve tabi ki  kimi imalar haricinde kadının karşısındaki yaşam her kimse kesinlikle fark edemiyordu bu döngüyü. Oysa bir kadındaki cesaret, bilinçaltındaki özgürlük dürtüsü ve kimi vesaireler ne kadar güçlü olsa da bazen aşkı öteleyebiliyor, onu bir sonraki hamlesine saklamasına neden olabiliyordu. 


Eğer fırsat bulur da "Kutup Çizgisi Aşıkları"nı izlerseniz Ana'nın gözlerinde bir emin oluşu ve aynı an'a sıkıştırdığı minik sorguları rahatlıkla görebilirsiniz. Ya Otto.. ? O ne yaptı dersiniz..?








Julio Medem tesadüflerin kısırdöngüsünü  anlatıyor, içine bol miktarda aşk karıştırıp böyle bir karmayı hem Otto'nun  hem de Ana'nın gözünden yaşatıyor. 


Küçük tesadüfler, bir kaç tanesi yan yana geldiğinde gerçeğe benzeyen bir tepkime oluşturur beyin kıvrımlarında. İnanmakla yaşamak arasında kalan zamanda da aslında her şey olup bitmiştir.. Bir sonraki tesadüfe kadar...





0 yorum:

Yorum Gönder