Katastrof sonrası 100 iso

5 Ocak 2011 Çarşamba

08

Bir keresinde birine aşık olmuştum. Bir süre sonra orada değildi. 2046'ya gittim. Beni orada bekleyebileceğini düşündüm. Ama O'nu bulamadım. Beni sevip sevmediğini merak ediyorum. Ama belki bu sorununu cevabı yoktur. Belki de cevabı kimsenin öğrenemeyeceği bir sırdır. (2046 / Wong Kar Wai)






Çevremdeki sesler giderek azaldı, kalabalığın ardında bıraktığı da bu değil mi zaten. Anlamsız zaman dilimleri arasında adım atmayı deniyorum. Sol elimle sağ kolumdaki ipi yukarı aşağı doğru çektiğimde yazmaya başlıyorum. Sağ elimle sol ayağımın üzerindeki ipi çekiştirince adım atıyorum. Göğüs kafesimdeki kapağı kaldırıp içindeki kelebek anahtarı bir kaç kez çeviriyorum ve sonra tıkırtılar gelmeye başlıyor. Kan dolaşımı dedikleri bu olsa gerek, yaşam kadar kurmaca...


Herkes 2046'ya aynı sebeple gider. Eski hatıraları hatırlamak için. Çünkü 2046'da hiçbir şey değişmez. Ama hiçkimse bu doğru mu bilmiyor. Çünkü hiçkimse geri dönmedi.

0 yorum:

Yorum Gönder